De tekst kan nog onvolkomenheden en onduidelijkheden bevatten. Deze worden zo spoedig mogelijk verbeterd.
Hier stond vroeger het station Sint-Niklaas West. Het werd geopend in 1877 als eindstation van lijn 56. Vanaf 1896 spoorden treinen van Dendermonde helemaal door tot het "huidige" station van Sint-Niklaas.
Op 2 juni 1957 (laatste dag van reizigerstreinen op L56) sloot dit station voor reizigers, in 1964 volgde de sluiting voor goederen. Vanaf dan zou het station enkel dienen als "buffer" voor industrieaansluiting van SVK [bouwmaterialenbedrijf Scheerders en Van Kerchove].
Midden jaren '60 werd de beslissing gemaakt dat spoorlijn 59 (Gent-Antwerpen) een grondige modernisering krijgt. In Sint-Niklaas zal de spoorlijn bovengronds lopen. Om tijdens de spoorwerken toch Sint-Niklaas te kunnen blijven bedienen werd Sint-Niklaas West heropend in 1970. Reizigers die naar Antwerpen wouden gaan moesten dan de aansluitende pendelbus nemen naar Sint-Niklaas. In 1973 waren de grote werken gedaan, de spoorlijn duikte in Antwerpen de Kennedy tunnel in en West had geen nut meer. Het station werd voor de 2de keer gesloten voor reizigers.
In 1992 stopte de goederenbediening van SVK en sloot West nogmaals, dit keer definitief.
Hier zien we nog een klein bijgebouwtje van de voormalige stationssite.
Héél moeilijk voor te stellen, maar hier lagen vroeger de sporen en perrons.
Waar vroeger spoor lag, is nu een fietspad. Dat fietspad is volgend vanaf nu lijn 56 komt men op de afsplitsing in de buurt van Belsele liep vlak langs de spoorlijn lijn 59. Dit is de lijn van Antwerpen naar Gent.
Waar het fietspad een vreemde S-bocht maakt, daar lag vroeger de fabrieksaansluiting zelf.
Als je je zelf omdraait, is nog te zien waar de wissel lag.
Richting Waasmünster is de ligging van lijn 56 te zien. Daarnaast zien we de treinen op de huidige lijn 59.
Een dikke kilometer verder splitste lijn 56 zich af van de 59. Hier zie ik ook de laatste restanten van een voormalige boeren overweg. De kasseien verraden waar deze vroeger heeft gelegen.
Waar het fietspad afbuigt is de oude ligging nog duidelijk zichtbaar.
Het station zelf droeg de naam Belsele-Dorp.
Het stationsgebouw van Belsele-Dorp. Het gebouw zelf was zo goedkoop mogelijk gebouwd. De privémaatschappij had weinig startkapitaal en veel financiering van de gemeenten en provincie uit was er niet.
Geopend in 1877 was dit het 2de station van Belsele. Het eerdere station "Belsele" (na 1877 Belsele-Noord) ligt op de spoorlijn 59 en is nog tot vandaag de dag in gebruik.
Station Dorp bleef in gebruik tot 1968, en werd in de loop van de jaren '70 gesloopt.
Op de Hulstendreef volgt dan de N70 brug over de Hulstendreef. Toen deze brug werd gebouwd lag de spoorlijn er nog en werd op de afmetingen van een spoorlijn gebouwd.
1 Ding is duidelijk: een spoorlijn neemt minder plaats in beslag dan een straat, en is vele keren efficiënten.
Na de brug maakt de straat een bocht naar rechts en is de bedding terug op een zeg maar verhard grindpad.
Nog verderop is er geen grindpad meer maar een gebetonniseerde boerenwegje. Daarna is er niks meer.
Uiteindelijk komt ik aan de eerste grote barrière uit: de Snelweg E17. Deze loopt van de Belgisch/Franse grens bij Rekkum naar Antwerpen.
Dat de spoorlijn 1968 werd opgehoffen is geen toeval: de bouw/planning van de E17 bereikte in dat jaar namelijk Waasmunster. De spoorlijn "lag in de weg" en er was geen wil om een brug over de spoorlijn te bouwen.
De spoorlijn moest weg! En zo geschiedde: de auto won, en de trein verloor. De extreme verkeersdrukte is dan maar zeker een bijkomende prijs!
Na 5-10 minuutjes omfietsen kom ik terug op de Spoorbedding. Zo heet de weg ook.
De bedding tussen de E17 en het station is een echt bospad, een leuke afwisseling.
Uiteindelijk begint de spoorlijn aan een scherpe bocht richting het oosten... om daarna min of meer rechtdoor lopend te gaan worden.
Dan komt men uit op een parkeerplaats in Waasmunster. Dit wordt in België parking genoemd. Dat is het voormalige station emplacement.